اطلاعات عمومی محصول

پلی ایزوبوتیلن - Polyisobutylene

واردات و فروش تکیفایر(عامل افزاینده چسبناکی) پلی ایزو بوتن PIB 2400 – 2400- PIB 36000

پلی ایزوبوتیلن PIB 2400

پلی ایزو بوتن یا پلی ایزوبوتیلن یا به اختصار PIB یک پلیمر الاستومری مهم می باشد، پلی ایزوبوتن با جرم مولکولی مختلف از مونومر ایزوبوتیلن به روش پلیمریزاسیون کاتیونی تولید می شود ، که بسته به جرم مولکولی آن دارای کاربرد های مختلف در صنایع زیر می باشد.
صنایع چسب و درزگیر به عنوان تکیفایر
چسب های گرم به عنوان تکیفایر و منعطف کننده
صنایع روغن و روان کننده ها به عنوان افزاینده ویسکوزیته و پایدار کننده حرارتی
صنایع رنگ
....
در حال حاضر گرید 2400 PIB وPIB 36000 پلی ایزوبوتن در جرم مولکولی هایی پایین به صورت بشکه ای و در جرم مولکولی هایی بالا کارتن بسته بندی میی گردد. به علت ماهیت غیر قطبی مولکل پلی ایزو بوتن بیشتر در حلاهای غیر قطبی آلفاتیکی و آرماتیکی قابل حل شدن می باشد. با افزایش جر مولکولی پلی ایزو بوتن حلالیت آن کاهش می یابد.

از جهت زمانی، پلی ایزوبوتیلن (PIB) اولین پلی اولفین است. پلیمرهای سبک در اوایل سال 1873 توسط باتلروف Butlerov و گوریانف Gorianov تهیه شدند و مومهای با وزن مولکولی بالاتر در سال 1930 توسط اشتادینگر Staudinger و برونر Brunner تهیه شد. پلیمرهای با وزن مولکولی بالا توسط فاربن IG Farben در اوایل دهۀ 1930 با استفاده از روشهای پلیمریزاسیون کاتیونی تولید شد و پلیمرهای مبتنی بر این روشها در حال حاضر توسط شرکت BASF (اوپانول Oppanol) و اسو Esso (ویستانکس Vistanex) عرضه می شوند.

دو گروه متیل مقابل هم سبب Tg پایین در حدود 73- درجه سانتیگراد (در مقایسه با 20- درجه سانتیگراد برای پلی بوت- 1 –اِن) شده و عدم برتری برای یک پیکر بندی فضایی خاص مانع از تبلور به طریق عادی شده هر چند که این حالت را از طریق کشش می توان القا کرد. با وجود این، گروههای متیل از چرخش حول پیوندهای زنجیر اصلی ممانعت می کنند  طبعا ً مادۀ حاصله در وزن مولکولی به حد کافی بالا، یک لاستیک نسبتا ً سخت خواهد بود. خود این ماده به عنوان یک لاستیک به دلیل جریان سرد زیاد استفاده کمی دارد ولی کوپلیمرهای حاوی حدود 2% ایزوپرن که برای شبکه ای کردن سیرناشدگی را فراهم ی آورند به شکل گسترده ای مورد مصرف اند.

هموپلیمر در موادی مثل جزء سازنده چسب، آدامس، بتونه، افزایش دهنده چسبندگی گریس، پوشش درون مخازن، افزودنی روغن موتور برای دسترسی به مشخصات مناسب گرانروی و اصلاح مقاومت پلی اتیلن در برابر ترک زایی محیطی تحت تنش کاربرد دارند. استفاده از این ماده به میزان 30% در پلی اتیلن پرچگال، سبب اصلاح استحکام ضربۀ کیسه های وظایف سنگین می شود.

پلی‌ایزوبوتیلن یک لاستیک مصنوعی، یا الاستومر است. این پلیمر استثنایی است، زیرا تنها لاستیکی است که در مقابل گاز، ناتراوا (غیر قابل نفوذ) عمل می‌کند. به عبارت دیگر تنها لاستیکی است که می‌تواند هوا را برای مدت زمان طولانی نگه دارد. احتمالاً متوجه شده اید که بادکنک‌ها پس از چند روز خالی می‌شوند. دلیلش آن است که این بادکنک‌ها از پلی‌ایزوپرن ساخته شده‌اند که در مقابل گاز، ناتراوا نیست. از آنجایی که پلی‌ایزوبوتیلن هوا را نگه می‌دارد، برای ساخت موادی مانند آستر داخلی تایرها و آسترهای داخلی توپ بسکتبال به کار می‌رود.

پلی‌ایزوبوتیلن، که گاهی لاستیک بیوتیل و گاهی هم PIB نامیده می شود، یک پلیمر وینیلی است. این ماده، از نظر ساختاری بسیار شبیه پلی اتیلن و پلی پروپیلن است، به جز این که کربن ها، به صورت یک در میان، دارای دو گروه متیل می باشند. این پلیمر از مونومر ایزوبوتیلن و از طریق پلیمریزاسیون وینیلی کاتیونی ساخته می شود.

https://mychem.ir/uploads/edu/pib_files/image001.gif

 

و مونومر ایزوبوتیلن نیز به این شکل است:

 

معمولاً مقدار کمی ایزوپرن به ایزوبوتیلن افزوده می شود. این پلیمریزاسیون درست در دمای بسیار سرد۱۰۰- انجام می شود. این دمای پایین به این علت است که واکنش به قدری سریع است که نمی توانیم آن را کنترل کنیم.

 

پلی‌ایزوبوتیلن، نخستین بار در ابتدای دهه ی ۱۹۴۰ به دست آمد. در آن زمان، پرمصرف ترین لاستیک، لاستیک طبیعی، یعنی پلی ایزوپرن بود. پلی ایزوپرن الاستومری عالی بود، و به راحتی از شیره ی درخت هِوِآ به دست می آمد. مزارع عظیمی در مالزی به وجود آمد که برای رفع نیاز جهانی به لاستیک، درخت هوآ می کاشتند. البته مشکل کوچکی وجود داشت؛ مالزی به دست ارتش امپراتوری ژاپن تصرف شده بود و می دانید که اتفاقاً درست در همان زمان، جنگ جهانی دوم، درگرفته بود و ژاپن هم یک طرف جنگ بود. در حالی که متفقین از لاستیک طبیعی محروم شده بودند، سریعاً دست به کار شدند و به

 

PIB دست پیدا کردند. یقیناً این ماده موثر بوده است، چرا که متفقین برنده ی جنگ شدند.

 

در حقیقت، پلی‌ایزوبوتیلن در طی جنگ اختراع نشد. این پلیمر، مدتی طولانی پیش از جنگ در آلمان و به دست شیمیدانان ساخته شده بود. ولی این ماده، تا پیش از کشف روشی برای شبکه‌ای کردن آن توسط آمریکایی‌ها، خیلی مفید نبود. کاری که آنها کردند، این بود که ایزوبوتیلن را با مقدار کمی، مثلاً یک درصد، ایزوپرن کوپلیمریزه کردند. این ایزوپرن است:

https://mychem.ir/uploads/edu/pib_files/image002.gif

 

 

هنگامی که ایزوپرن با ایزوبوتیلن پلیمریزه می

 

شود، به پلیمری شبیه به این دست می یابیم:

https://mychem.ir/uploads/edu/pib_files/image003.gif

 

از هر صد واحد تکراری، حدود یک یا دو واحد ایزوپرن می‌باشد، که با رنگ آبی نشان داده شده است.

مشاهده
  • شماره تماس 02122927868
  • شماره تماس 02122927886
  • همراه 09122476281
  • همراه 09122897311
  • آدی تلگرام

بعد ازتکمیل فرم فایل مورد نظر بلافاصله برای شما ارسال خواهد شد.